بررسی عوامل موثر بر همکاری بین سازمانی در ارگان های مرتبط با مدیریت بحران استان فارس در مرحله قبل از بحران

رویدادهای مهم دهه های اخیرجهان از نظرسیاسی،اقتصادی،اجتماعی،جغرافیایی وانسانی نشان می دهدکه جوامع بشری پیوسته دست خوش حوادث طبیعی یا تمایلات مخرب انسان ها که باعث بروز بحران های گوناگون می شود،بوده است از طرفی پیچیدگی زیاد حوادث طبیعی به گونه ای است که سازمانی منفرد و به تنهایی نمی تواند برخی از مسایل به وجود آمده در جوامعی که از این حوادث آسیب می بینند، را حل کنند. محدودیت منابع، پرسنل، امکانات و ویژگی های این چنین حوادثی نظیر چند بعدی بودن آن ها، ایجاب می کند که سازمان های مختلفی با هم همکاری کنند چرا که جامعه نیز از منافع ناشی از این همکاری و هماهنگی بین سازمانی، سود خواهد برد. حتی در صورت وجود بودجه و امکانات کافی، هیچ سازمان منفردی نمی تواند از طریق بزرگ کردن خود، همه خواسته های جامعه را برآورده سازد زیرا در این صورت، هزینه های هماهنگی درون سازمانی به گونه ای سرسام آور افزایش خواهد یافت. در این راستا، هدف پژوهش حاضر تعیین روابط علی و مدل یابی معادلات ساختاری روابط بین مولفه های همکاری بین سازمانی در بین سازمان های متولی مدیریت حوادث طبیعی می باشد؛مولفه های مورد بررسی در این تحقیق عبارتند از: "حکمرانی(مدیریت روابط)"، "مدیریت امور"، "استقلال سازمانی"، "متقابل بودن" و یکی از هنجارهای با اهمیت در کارهای گروهی به نام "اعتماد". این تحقیق از لحاظ هدف کاربردی، بر اساس ماهیت و روش تحقیق، توصیفی از نوع علی همبستگی و از نوع مطالعات میدانی است.این تحقیق در سال 1390، بر اساس نظرات مدیران ارشد و کارشناسان صاحب نظر در سازمان های اجرایی حوادث طبیعی در استان فارس انجام شده است؛ همچنیندر این تحقیق به منظور تعیین پایایی آزمون از روش آلفای کرونباخ استفاده گردید که مقدار آن برای پرسشنامه استفاده شده برابر 92/84 است. نتایج تحلیل استنباطی داده ها که با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و مدل یابی معادلات ساختاری(sem) جهت آزمون فرضیه ها انجام شد، به طور کلی نشان داد عدد معناداری به دست آمده برای هر پنج فرضیه مطرح شده برابر 000/0 می باشد که با توجه به کوچک تر بودن از سطح خطای 01/0 =? بیان کننده وجود رابطه کاملاً معنادار میان فاکتورهای حکمرانی، مدیریت امور، استقلال سازمانی، متقابل بودن و اعتماد با همکاری بین سازمانی است. همچنین ضرایب همبستگی به دست آمده از همبستگی پیرسون در سطح 01/0=?، بیان کننده وجود رابطه مثبت بین هر یک از عوامل پنج گانه مورد بررسی و همکاری بین سازمانی است. بدین معنا که با اطمینان 99% می توان گفت با افزایش هریک ازعامل های حکمرانی، مدیریت امور، استقلال سازمانی، متقابل بودن و اعتماد، همکاری بین سازمانی برای آمادگی بیشتر در حوادث طبیعی افزایش می یابد. همچنین با توجه به نتایج به دست آمده از مدل یابی معادلات ساختاری می توان گفت که ترتیب بیشترین تغییرات در همکاری بین سازمانی توسط عامل های مورد بررسی به ترتیب عبارتست از: مدیریت امور(98%)، استقلال سازمانی(97%)، حکمرانی(94%)، متقابل بودن(91%) و سرانجام اعتماد(34%).